ახალი წლის გამოცხადება...

უფალი ამბობს - „არ მინდა ფული,

მე მინდა წმიდა და სუფთა სული“

 

სიზმრად ვნახე - ვიღაც უცნობს

ცხადში ნანახს ვუზიარებდი:

უფალი ვნახე, არა სიზმარში,

ის ცხადად ვნახე დედამიწაზე...

უცნობმა სიტყვა ბანზე ამიგდო:

რას ამბობ ნეტა?

უფალს რა უნდა დედამიწაზე?..

მე და უცნობი დიდხანს ვდაობდით.

და შემდეგ მითხრა:

მე კი მგონია - შენ ზეცაში ხარ,

ალბათ იქ ნახე.

უფალს - აქ, ჩვენთან რა უნდა შვილო,

მასთან ცხოვრების რა ღირსები ვართ...

ცხარე კამათი დიდხანს გაგრძელდა.

შემდეგ კი, ისევ აღარ დავუთმე:

თუკი აღარ გსურს, ნუღარ მომისმენ,

მე მორწმუნესთვის ვამბობ ამ სათქმელს!..

და კვლავ განვაგრძე,

ოღონდ ამჯერად - ხილვას ვყვებოდი:

ზეციერთ კიბის რომელიღაც საფეხურზე ასულმა,

ვიგრძენი - თითქოს მწვერვალზე ვიდექ,

და არ მეშინოდა...

რადგან იქ სხვა დრო, სხვა სივრცე

და სხვა განზომილება იყო...

ვნახე - სამოთხე, ოქროსფერში იყო ჩაფლული...

შემდეგ იქედან, ედემის ბაღში გადავინაცვლე.

გამოვიარე ედემის ბაღი...

და რომ მოვბრუნდი, გზაზე, შორიახლოს

უფალი შევნიშნე:

ვითარც სალი კლდე,

გაქვავებული სხეულით იდგა...

მინდოდა მასთან მიახლება...

- მერე?!

- მერედა ის, რომ - რისხვისგან

ისე ბრაზობდა,

არ მიმიკარა მან თავის გულთან...

- მერე?!

- მერედა ის, რომ - კვლავ განვმარტოვდი,

და გზა განვაგრძე...

ვიგონებდი პეტრე მოციქულისეულ გულისტკივილს:

„და თუ მართალნი ძლივსძლივობით ცხონდება,

უკეთური და ცოდვიანი სადღა იყოს“...

- კაცნი იტყვიან: თუ უფალია,

გული სადღა აქვს?

- რით ვერ გაიგეთ?

ის კაცი იყო [და უფლად იქცა].

- ბოლოს კი, ვხედავ: განრისხებული,

ზეციურ კიბის ბოლო საფეხურს ჩამოდიოდა,

და სული მისი მიწიერ გზასავალს უერთდებოდა...

და ხმა რისხვისა, ექო მთებისა,

ცა და ქვეყანას აზანზარებდა:

ოდეს ყოფილა, რომ ცოდვილ მიწაზე

ღვთიური ღირსეულად გეტარებინოთ?

- კაცნი ვერ ცნობენ ზეციურ გზებს,

მათ დავალებებს...

- უფალს კაცთაგან, განა სჭირდება

„ცნობის ფურცელი“?

ოღონდ კი მერე, იკითხეთ ყველამ:

თქვენს ცხოვრებას, თქვენს მომავალს

რა დააკლდება...

შემდეგ კი ვხედავ:

გუმბათისკენ ხელგაშვერილი,

მოწყალების ყუთებს ამსხვრევდა

 - ქუჩებში, გზებზე, შენობებში...

„რას დაამსგავსეთ ადგილი ჩემი

- მათხოვრის ადგილს?!

გატიალების სიბილწის ავტორნო:

ფულით ვერ გაწმენდთ თქვენს სიბინძურეს...“

უარს ამბობდა „მოწყალებაზე“:

„ფული არ მინდა, -

მე მინდა წმიდა და სუფთა სული...

ჩემი სახელით მოვაჭრენო:

განზე გადექით!..“

დინა [ნინო]

ჯიქია

თბილისი, 2014 წ. 14 იანვარი